Emeline, 47 years old, mother of 5 children and owner of aupair agency Huisje Boompje Nanny, tells us her special and moving story about her motherhood: About anti-curling, unconditional love, but also about losing a child and what that does to your relationship.

"I didn't know I could feel and give so much love. And especially that it makes me so happy. Motherhood has brought me unconditional love, very cliché but true. So special to experience this whole development and to have a share in it. That you feel so much love for these tiny human beings, and will do everything to protect them. And then suddenly, you are completely unexpectedly confronted with death."

On May 3, 2007, the world of Emeline and Arnaud suddenly came to a standstill and everything changed forever. “My life was always very positive, optimistic and carefree. Until the day Julia passed away. That wiped out all confidence in life in one go. ” After a problem-free pregnancy of 9 months and 3 days, there was suddenly no heartbeat. Inexplicably, their daughter Julia's heart had stopped beating.

“We were expecting a new life: A sister for Massimo, just moved to a new house, pink walls in a baby room. And then after more than nine months you have a beautiful perfect full-term baby in your arms, but she is no longer alive.

Na een intens verdrietige bevalling ontstaat er een leegte. En komen de vragen. “Ik dacht: waarom gebeurt ons dit? Ik waardeer het leven toch? Ik heb dit toch niet nodig om te zien wat belangrijk is in het leven? Net of er een reden nodig is waarom zoiets gebeurt, maar die vragen stel je.”

Peuter Massimo is de belangrijkste reden om door te gaan. En daarnaast wordt Emeline vrij snel weer zwanger van Valentijn. “Dat was mentaal zwaar, maar zijn geboorte gaf ons nieuw leven en nieuw geluk en dus ook nieuw vertrouwen in t leven, ook al zaten we nog midden in dat rouwproces.”

Julia heeft echt een plek in het gezin. Ieder jaar op 3 mei herdenken ze met elkaar haar leven met roze champagne, veel roze bloemen en kaarsjes op haar graf. De jongens maken bloemstukjes. In de tuin staat een boom die voor haar is geplant.

Emeline wilde zichzelf letterlijk blijven omringen met Julia. “Vanaf het moment dat Julia overleed zocht ik naar manieren om haar bij me te houden. Ik heb mezelf behangen met sieraden met haar naam, en draag ook een prachtige rosé gouden ring met roze steentjes.” Maar de wens voor iets blijvends was er ook. En nu, na 13 jaar is dan eindelijk haar naam vastgelegd in een tatoeage. “Dat voelde echt heel goed. De hartjes (eentje vóór haar naam, en drie erna) staan voor mijn zoons”.

“Er is een tijd voor en na Julia. Het gemis draag ik voor altijd mee en doet nog altijd pijn maar gelukkig heb ik mezelf wel weer teruggevonden en sta ik weer positief en optimistisch in het leven zoals daarvoor. Zij het met wat barstjes en een iets dikkere huid.”

Door veel over hun dochtertje te praten en het verdriet van haar verlies niet weg te stoppen lukte het Emeline en Arnaud om samen sterk te blijven. Maar dat was niet altijd even makkelijk. “Als man en vrouw doe je dat proces anders. Het lastigste is dat je allebei verdriet hebt en elkaar niet kunt steunen, waardoor het heel eenzaam kan voelen. Ik heb haar altijd genoemd als iemand vroeg hoeveel kinderen ik heb. Ook al is dat soms lastig of ongemakkelijk voor anderen. Mijn man kon dat niet, maar voor mij was dat juist belangrijk. Door te accepteren dat de één een ander proces doorloopt dan de ander zijn wij elkaar niet kwijtgeraakt.”

Emeline had dus maar liefst 5 volledige zwangerschappen, en bij allemaal was ze vrijwel de gehele periode enorm misselijk. “Bij Massimo werd ik al helemaal gek. Dit doe ik nooit meer, dacht ik. Ik had enorme cravings naar appels. Het enige dat hielp tegen mijn misselijkheid. En de hele dag LU crackertjes. Bij Julia was de misselijkheid nog erger en duurde het de hele zwangerschap. Appels werden appel beignets en alles wat uit de frituur kwam. Ik dacht dat deze zwangerschap erger was omdat het een meisje was maar de opvolgende waren minstens zo erg. Heb me echt afgevraagd waarom ik het dan toch steeds weer deed als je weet dat je je zo lang zo ziek voelt. Maar daar zit t ‘m dus in, hoe mooi t moederschap is.”

Met een groot jongensgezin en een eigen bedrijf is het af en toe best lastig om je rust te vinden. “Er zijn altijd wasjes, boodschappen te doen maar ik weet dat ik een leukere moeder ben als ik heel even tijd en ontspanning voor mezelf heb. Een half uurtje paardrijden, surfen in de zomer, schilderen, kickboksen of gewoon even een strandwandeling doen al wonderen.”

"I am proud of us and that we have been able to find each other again after such a great loss. If there is a crisis now, I think "well we will survive that too". Finding the balance is really a challenge at times. I have my own company and in combination with 4 kids that is sometimes a lot. But the balance usually comes naturally because my children remain the most important thing. They always come first. Not that they are little princes, far from it. I educate them to be independent and to help others, roll up their sleeves and no velvet gloves. In that regard, I am truly an anti-curling parent."

Emeline's Wise Life Lesson on Motherhood: "Don't let these crazy times where children and their parents must meet such a high standard. I want to give the children 'la pura vida' by giving them love and trust. But also that life is sometimes not fun. Sadness is allowed and so is boredom; that makes you creative!"